İnsanlar arasında iletişimde önemli olan faktörlerden biri de dildi. Kabalığın ve nezaketsizliğin “samimiye- dürüstlük” olarak algılandığı bir cağa doğru koşarak giderken, birlikte yaşamak için önemli bazı değerler vurgu yapmamız gerekir. Tatlı dil, bunlardan biridir. Kişilerin ne kadar akıllı, ne kadar düşünceli oldukları, söyledikleri sözlerle ölçülür.

                Tatlı dil, insanın kullandığı “iyi güzel ve hoş” söylemlerdir. Tatlı dil, zor kullanarak yapamayacağımız bircok şeyi güzel sözlerle kolayca cözmemizi sağlar. “Tatlı dil yılanı deliğinden cıkarır” atasözünü bilmeyenimiz yoktur. Yani “ acı ve kırıcı söz, dostu düşman yapar; tatlı söz, düşmanı bile dost yapmaya sebep olur” demektir. İnsanlar konuşarak anlaşırlar, fakat bu yeterli değildir. Dil hem savaş cıkarır, hem de barışı sağlar. Dilimizle; kırıcı, kızdırıcı,üzücü, ayrıştırıcı olmamlıyız. Dinleyenlere hoş gelen, moral veren bir üslüp kullanamak iletişimi her zaman kolaylaştırır. İnsanların dertlerini, küslüklerini ancak yapıcı, tatlı dil ile cözebiliriz. O yüzden herkese karşı mütevazi deger veren alçak gönüllü tatlı bir üslüp sergilemeliyiz.

                Aklın süsü dil, dilin süs sözdü. Kelimeler, zihnin ve kalbin kapılarıdı, son çıkış noktalarıdır. İnsan zihninde ve kalbinde olanı yansıtır. Yani insanın içinde ne varsa kelimeleri onu ele verir. Tatlı dil, birleştiriçidir. Sivri dilli kişilerin, bulunduğu ortamlarda soğuk rüzgarlar eser, bu üslup insanları ayrıştırır, kırar, kızadırır, üzer, küstürü. Tatlı dilli olmak, yalan söylemek demek değildi. Tatlı dil, karşda ki kişinin kendisini daha iyi hissetmesine, samimi olmasına, güven duymasına bir teşviktir.

                İnsanoğlu yakınlarından, cevresinden ve arkadaşlarından her zaman güzel sözler duymak ister. O yüzdendir ki güzel sözle hitap etmek, güzel cümleler kurmak, cevremizdeki bütün insanlara sevgi dili ile yaklaşmamız gerekmektedir. 11. Yüzyılda yazılan ilk Türkçe Siyasetname olan Kutadgu Bilig`de devleti yöneten kişileri şu tavsiye edilir.

                “Esenlik dilersen, eger kendine, kötü söz söyleme, yön ver diline”