Büyüklere tahammül edilememesi ve gereken saygının gösterilmemesi neticesinde, onların ev dışına itilmesiyle çekirdek aile, “ mutlu olacak” sanıldı. Ancak anne baba ve çocuklardan oluşan bu küçük ailede pek çok problem baş gösterdi. Bu sefer eşler birbirilerine tahammül göstermemeye, saygı duymamaya, hak ve hukuka riayet etmemeye başladılar. Çocuklarda, anne ve babasına tahammül edemez ve saygı gösteremez oldu… Hatta çocuklar aynı hislerle kendi aralarında bile uyum ve geçim sağlayamadılar. Neticede aile içerisinde herkes “başına buyruk” bir havaya girdi; kendi odasına çekildi, yalnızlaştı. Böylece aynı evin içinde yaşayan aile fertleri gerekli sosyalleşmeyi sağlayamadılar, aynı çatı altında yalnızlaştılar.

Peki, neden? Devamlı tetiklenen “bencilleşmenin” ailede hakim olması önemli bir sebeptir. Diğer bir sebep ise, aile fertleri, başta anne baba olmak üzere toplumda yaşayan değerlere ehemmiyet göstermediklerinden, kendi aralarında dahi gerekli sevgi ve iletişim bağını kuramadılar ve neticede birbirilerine yabancılaştılar. Elbette modern çağdan kopamayız, ancak bugün içinde yaşadığımız dünyanın problemlerine yepyeni çözümler üretmek zorundayız. Bugün hem terk ettiğimiz değerleri hem de modern hayatın kazançlarını koruyarak aileye yeni bir mana ve şekil kazandırmak gerekiyor.

Evlilikte resmi bir format kazanan ve mukaddes değerlerin yaşandığı aileleri koruyup kollamak bugün için olmazsa olmazımızdır. Bu sebeple aile içi iletişim bağlarını kuvvetlendirmek gerekiyor. Bilhassa aileye ekseriyetle müspet katkılar sunan aile büyüklerinin çekirdek aileye dahil edilmesi sağlanmalıdır ve buna çok çok önem verilmedir. Günümüz ailelerindeki yeni rol dağılımı ve paylaşımıyla dengelerin yerinden oynadığı aileyi her türlü sarsıntıdan kurtaracak yepyeni bakış açılarına ihtiyaç vardır. Memleketimizdeki aile yapısı, şükür ki, kalıcı ve güçlü manevi, milli değerlere dayalı prensiplerle, toplum bazında yaşanan tahribata rağmen hala ayaktadır.

Devamı yarın...