Türk milleti tarihin her döneminde namusu, inancı, vatanı, bayrağı, bağımsızlığı, ezanı gibi mukaddes bildiği değerler adına canı pahasına mücadele etmekten çekinmemiş bir millet olduğumuzu  dost düşman herkes bilir. Bir anne ve babanın hayattaki en değerli varlıkları evlatlarıdır.Ağlayınca ağlayan ,gülünce gülen o başarınca mutlu olan anne ve babadır.Evlenince birde buna eş eklenir.Fakat mukaddes bildiğimiz değerler uğruna anne,baba,oğuldan eş kocadan geçer.Son 30 yılını terörle mücadele ile geçiren bu ülkede askerlik çağına gelmiş her bireyin evinde yaşanan tatlı bir heyecandır bu.

                 Yaşamayan bilemez helede bedellinin meşhur olduğu günlerde ,inancı bayrağı için canını dahi vermekten çekinmeyen adı eş yada evlat .Şehit şehit yada gazi bakın her iki, tarafın yerine kendinizi koyarak empati yapmaya gayret gösterin.Siz evlatlarınızdan eşinizden anne babanızdan vazgeçebilir misiniz hayır ama daha dün katıldığımız şehit cenazesinde her iki tarafta  vatan sağolsun diye haykırıyordu evet  onlardan onlar gibi ailelerden Allah razı olsun.Şehidimizin merasimi bitti mi ne bürokrat nede siyasetçi  kimse kalmaz (bazıları hariç) aradan on gün geçti mi şehidimin annesi babası eşi evlatları artık kıyamete kadar sürecek olan bir acı ve yalnızlıkla baş başa kalmışlardır

             Her şahadet tarihinde doğum günün de bunları da geçelim her sofraya oturduğumuzda yoklukları volkan gibi yakar içimizi hiç çıkmaz ki aklımızdan. Ayşe ananın Mehmed’i, Hatice annenin Ali yavrusu, şahidiz her gün şehitlikte soğuk mermerleri okşadıklarına.

Peki ya şehidimizin eşi hayattaki eşini erini yoldaşını sırdaşını ne derseniz deyin adına dayanağını kaybetmiştir. Yaşamının kalan kısmında karşılaşacağı her zorluğu tek başına aşmak mücadele etmek ona kalmıştır. Artık evlatlarının her türlü yükü omuzlarındadır. Hep bir tarafı eksiktir ve eksik kalacak.

Şimdi siz değerli okuyucularımız sizlere sormak isteriz ki bizim için hayattaki en kıymetli varlıklarından vazgeçen bu insanlar için millet ve devlet için ne yapsak azdır.

              Şehit annesinin belediye ve halk otobüsünden indirildiğine hatta bizim için mi şehit oldu diye hakarete varan tutum ve davranışlarla karşılaştığımıza da şahit olduk ki o aziz şehitlerimizin kutsal emanetlerine borcumuzu ne kadar yerine getirebiliyoruz lütfen bir daha düşünelim

             Gelecek sayıda buluşmak üzere hoşcakalın