Çok değerli Haber Expres Gazetesi okuyucuları, alay etmek, kalplerin kırılmasına, gönüllerin yıkılmasına sebep olur. Dinimizde inkârdan sonra en büyük günah, kalp kırmaktır. Alay etmek; söz, yazı, işaret veya çeşitli davranışlarla bir kişinin ayıp ve eksikliklerini ortaya çıkarmak, onunla eğlenmek demektir. Alay etmek, insanlarda bulunan kötü huylardan biridir. Alay etmek dil afetlerindendir. Başkalarıyla alay etmek, onlara kötü lakap takmak yerine, onların kusurlarını düzeltmek, ayıplarını örtmek lazımdır.

Alay eden kimse kendini üstün, daha zeki ve daha akıllı görür. Alay ettiği kimseyi aşağı, basit ve önemsiz bir kimse olarak görür. Alay etmek, onları küçümsemek, hep eksik ve kusur aramak, insanlar arasında düşmanlıklara dargınlıklara ve kırgınlıklara sebep olur. Toplumun huzuru bozulur. Tatlı dil, güler yüz, karşımızdakine değer vermek, ilgi ve alaka göstermek ise sevgi ve kardeşlik bağlarını kuvvetlendirir.

Alay etmeye sebep olan huylardan biride hasettir, kıskançlıktır. Haset eden kimse, kendinden aşağı olan insanı görmez. Hep kendinden yüksek ve varlıklı insan her şeyini görür ve onu kıskanır. Kıskanç insan, Allah-u telanın kendisine verdiği şeylere razı olmayan insandır. Allah u talanın verdiğine razı olmayan insandan, Allah-u Teala da razı olmaz. Allah-u tealanın bir insandan razı olmaması ise, felaketlerin en büyüdür.

Büyük âlim ve veli imam-ı rabbani hazretleri buyuruyor ki, “Sakınınız, sakınınız, kalp kırmaktan pek sakınınız! Küfürden inkârdan sonra, kalp kırmak gibi büyük günah yoktur.” İslam alimlerinin büyüklerinden Seyyid Abdulhakim, arvasi hazretlerinin vasiyetnamesinin son satırı şöyledir: “hiç kimsenin kalbini incitmeyin.” Alay etmeye bazı kötü huylar sebep olur. Bunlardan birisi, kibirdir. İslam alimleri buyuruyor ki: ( kibirden sakının. Topraktan yaratılıp, yine toprağa dönecek olan bir varlığın kibirlenmesinden, bugün var, yarın yok olan bir kimsenin kendisini beğenmesine kadar anlamsızıdır.)

Sevgili peygamberimiz şöyle buyuruyor: ( Müslüman,elinden ve dilinden emin olunan kimsedir)

Toprak ol toprak ki, gül bitsin sende,

Topraktan başka yok, kavuşan güle.