Rus ve dünya edebiyatının meşhur yazarı Lev Nikolayeviç Tolstoy demiş ki: "Kimse kimseyi küçümseyecek kadar büyük değildir. Bilmelisin ki küçümsediğin her şey için gün gelir önemsediğin ver bir bedel ödersin Öyle horozlar vardır ki öttükleri için güneşin doğduğunu sanırlar Hayat ne gideni geri getirir ne de kaybettiğin zamanı geri çevirin. Yaşaman gerekenleri zamanında yaşayacaksın yahut. yaşamadım diye ağlamayacaksın?

"Bozuk para insanın cebini deler, bozuk insansa kalbini. Bu yüzden harcayın ikisini de gitsin. insanı bedenen ameliyat etmek için uyutmak, ruhen ameliyat etmek için uyandırmak gerekin, Herkes insanlığı değiştirmeyi düşünür ama hiç kimse önce kendini değiştirmeyi düşünmez. Varlığı bir şey kazandırmayan insanların yokluğu da bir şey kaybettirmez. Ne diye Seytana kızarsın? Bir iyilik yapda o sana kızsın. Bilki yaşadıklarınla değil yaşattılarınla anılırsın ve unutma ne yaşattıysan elbet bir gün onu yaşarsın. Bir insanı bulunduğu mevkiyle değil göz koyduğu mevki ile ölçmek gerekir. Güzel olan sevgili değildir, sevgili olan güzeldir. En güçlü iki savaşçı sabır ve zamandır"

"Mutluluğu ihtiraslarda değil, kendi yüreğinizde arayın. Mutluluğun kaynağı dışımızda değil, içimizdedir. Yalan söyleyenleri sonuna kadar dinlerim. Çünkü olmak istedikleri ama olamadıkları insanları anlatırlar, insanlar çok değişti dikkat etmek lazım. Biriyle el sıkıştıktan sonra beşi de yerinde mi diye parmaklarını saymak zorundasın. insanın gerçek gücü Sıçrayışta değil, sarsılmaz duruştadır. Konuşulması gerektiğin dersini alırlar ama en büyük ilim, nasıl ve ne zaman susulması gerektiğini bilmektir. Herkes insanlığın kötüye gittiğini kabul eder ama hiç kimse kendisinin. kötüye gittiğini kabul etmez. Bir insan treni kaçırırsa başka bir tren gelir onu alır. Bir millet treni kaçırırsa başka bir millet gelin onu alır."