Her hastalığın bir çaresi vardır. Önce hastalığı teşhis etmek gerekir, hastalık belli olunca ona göre ilaç verilir. Allah-u tealadan korkan, kötülük işlemekten korkar çekinir. Tamahın kötü olduğunu bilen Müslümanda bundan kaçar… tamah, mal toplama, biriktirme hırsıdır. Cimrilik ise, harcanması gereken yerde para harcamaktan kaçınmaktır. Cimriliğin içinde tamah da vardır. Mal sahibi olmak kötü değildir. Dinimiz malı övmüş, fakat mal hırsını mal sevgisini yermiştir. Zengin olmak başka, mala muhabbet başkadır.

Din büyüklerimiz buyuruyor ki: “Tamahkar, aç gözlü insan, tamah zincirine bağlanmış, ölüye benzer, kalpteki tamah, kalbi mühürler, mühürlü kalpte ölüdür. Mümin tamahkar olmaz…” halinden çok fakir olduğu anlaşılan bir adam, oltayla balık tutuluyordu. Tesadüfen oradan geçmekte olan ülkenin padişahı bu gariban adamla ilgilendi ve ona, “oltana ben buradayken ilk takılan şey ne olursa sana onun ağırlığınca altın vereceğim” dedi. Biraz sonra oltaya takıla takıla ortası delik bir kemik takıldı. Hükümdar  balıkçıya “ ne yapalım, şansın bu kadar, oltana ağır bir şey takılmadı” diyerek onu da alıp saraya döndüler…

Saraya varınca adamlarına, balıkçının elindeki kemiğin ağırlığınca altın vermelerini emretti. Kemiği terazinin kefesine koydular, öbür kefesine de altın koymaya başladırlar. Beş, on , yirmi, elli, diyerek altınları koydular ama kemik bulunan kefe yerinden oynamıyordu. Dört beş altını zor tartar göründüğü halde tahminlerinin on misli üzerinde altın koydular kemik bana mısın demedi. Altını  doldurmaya devam ettiler, terazinin kefesi doldu taştı ama kemik tarafı yerinden kımıldamıyordu…

Bunda bir sır olduğunu anladılar. Alim bir zat çağırıp bu sırrın ne olduğunu sordular. O mübarek zat kemiği eline alıp şöyle bir baktıktan sonra şu açıklamada bulundu: “ bu kemik aç gözlü bir insanın göz çukurudur. Siz bunu tartmak için bütün hazineyi de koysanız bunu tartamazsınız, yerinden oynamaz. Çünkü doymaz. Ama bir avuç toprak bunu doyurur.” Nitekim bir avuç toprak alıp  terazinin kefesine koydu ve kemik yukarı kalkıverdi…