Samsun her yönü ile hem zor hem sıkıntılı.
Acısını, sevincini, her şeyini göğsünü gere gere sergiler.
Ülkenin dört bir yanına…
Tıpkı 19 Mayıs’ta ilk adımının atıldığı,
Nadide şehir olma gibi bir güzelliği de,
1989 yılında kazada hayatlarını kaybeden
Futbol Şehitlerini unutmamasıyla da!
31. Yılı geride bırakan trafik kazasından bu yana,
Her yıl düzenli anılır bu güzel insanlar ve şehir de…
Dikkatimi çeken;
Samsunspor’ da “EFSANE MASALI” tükendi fark ettiniz mi?
Her yeni icat eskisini bitirirmiş, bitmeyen halkın kalbini kazanalar oluyor.
Birilerinin cebini, dişini değil.
Rahmetli Hasbi Menteşoğlu ile Ülke gündemine oturanlar,
Sonra onun verdikleri ile 20 yıldan fazla tepede
“DURUP ŞAKIYANLAR…”
Kendinden hiçbir şey vermeden,
Aksine hep alarak EFSANE Olunmuyormuş.
Örenecekler, öğreniyorlar, öğrendiler….
Hazıra dağ dayanmazmış ya:
Sözde efsanelere de dayanmadı.
Ve çalışmadan, kazanmadan “EFSANE” denilenler,
Üç günde gerçekleri gördüler,
Gönülde değil lafta efsaneymiş tükendiler.
Ya şimdi? Dikkatle izliyorum.
Sözde efsanelerin arkasında dolaşanlar;
Bir anda döndüler.
Eski efsaneler öldü:
Kahrolsun eski efsaneler,
“YAŞASIN YENİ BAŞKAN.”
Başkan Yıldırım’ı gören efsane severler;
Başkan Yıldırım’ın soyadı gibi yıldırım hızıyla çark ettiler.
***
Her neyse asıl konu; Bu gün 20 Ocak…
Başta Rahmetli Hasbi Menteşoğlu ve
20 Ocak’ta onun gönül dostlarıyken Futbol şehitleri olanlar…
Ruhunuz şad, mekanlarınız cennet olsun.
Bu güzel günü en büyük acıyı canlı canlı yaşayan,
Yıllardır her 20 Ocak’ ta aynı acıyı yüreğinde hisseden,
Dönemin Çarşambaspor hocası
Cemil Cengiz’le Salı günü buluşmak ümidiyle…
O nedenle bu günden diyorum ki;
Rahmetli Hasbi Menteşoğlundan sonra,
Yüksel Yıldırım’ a kimse “EFSANE” demesin.
Çünkü gördük ki; Efsaneler yürekten sevilmiyor!
Sadece para için poh pohlanıyor.
“Yüksel Yıldırım” adı memlekete ve tarihe kazınmalı.
Tıpkı kalplerden silinmeyen Hasbi Menteşoğlu misali.
Bilmem anlatabildim mi?
Riyakar Samsun ve Samsunspor’lulara değil.
Yürekten sevenlere merhaba…
Mutu ve (sağ)-lıcakla kalın…