Manisa maçı sonrasında bende oluşan kanaat takımımızın ŞAMPİYON OLMAK İSTEMEDİĞİ şeklinde.

    Futbola ve spora bakış açımız sistem kurgusunun biraz dışında olduğu için Manisa maçını farklı bir açıdan değerlendirmeye çalışacağım.

    Manisa maçında tribünde yerimizi aldık ve her şey güzel giderken penaltıda kazandık ve hatta maç içindeki pozisyonları değerlendirsek maçı 5-0 bile kazanabilirdik .

    Benim açımdan esas olan bu değil,maçın kaybedilmesi de değil.

    Hocanın gidip kalması da değil.Gitse de ardından gelen ondan farklı olmayacak,hoca göndermek en kolay olanı, çöplerin üstünü örtmek gibi.

    Kazandığımız Altay maçından beri takımımızın iyi oyunculardan kurulmadığını ifade ediyorum.

    Fofana dışında farkındalık oluşturan ve Celil dışında 90 dakika oynayacak topçusu olmayan bir takımdan söz ediyoruz.

    Rakiplerimiz iyi olmadığı için maçlar orta  seviyelerde geçmekte.

    Erzurum maçında hakeme atıfta bulunanlar,Bu maçta bir şeye kabahat bulabilir mi kendileri dışında.

    14 milyon Euro değerinde 1.ligin en pahalı takımlarından Samsunspor böylemi top oynamalı,elbette oynamamalı.

     Teknik heyetle ilgili değil sadece bu problem bir zihniyet meselesi.

     Oyun anlayışı ve futbolcu kapasitesi ile alakalı.Sen kurgularken zaten böyle kurgulamışsın,rölantide iyi oyuncularımla ve iş bitirici oyuncularımla işi götüreceğim.

     Fakat rakibin senden daha kalitesiz oyuncularla daha fazla mücadele ederek bu açığı kapatmak durumunda ve kapatıyor 4 maçtır bunu sana yaşatıyor.

     Kısacası bu takım şampiyon olsa bile bu zihniyetin varacağı nokta futbolu oyalamaktan öte bir yere geçemez.

     Süper ligin anlı şanlı  takımları işi öğrendi Anadolu takımlarından daha fazla mücadele etmeden Şampiyon olamayacaklarını.

     Samsunsporunda öğrenmesi gereken bu.Sağlıklı ve spor dolu günler diliyorum.