İhanet içinde;

Sıkılırken mermi gövdene,

Gözünü kırpmadan bir an bile,

Canından can katmak için bu mukaddese,

Vurulduğunda duyuldu sesin,

Önce vatan diye…

Veda eder gibi baharında bir ömre,

Sendin düşen toprağa,

He mi Mehmedim…

Bu anam, bu babam,

Bir bekleyenim var demedin,

Önünde siper oldun namerdin…

O gün müjdeni almak için haktan,

Rahmetin en ön safında duran,

Sendin düşen toprağa,

He mi Mehmedim…

Şefkatli sinene düşmüş bir sesin,

Sana uzanmış küçük bir elin,

Sırtından hançerlenmiş bir devrin,

Onurunu kurtarmak için cümle alemin,

Ayrılıp başını gövdesinden nice hainin,

O gün sendin tarihe mührünü vuran,

O gün sendin al bayrağa alnını süren,

Sendin sarılıp, toprağa düşen,

He mi Mehmedim…

Uğruna canını verdiklerine,

Arkanda bıraktığın sevdiklerine…

Sahip çıkamazsak günün birinde

Hesaba çıkacağımız mahşer gününde,

Affetme bizi  Emi Mehmedim…

Affetme bizi He mi Mehmedim…

KAYNAK:YAVUZ BİNGÖL