GÖNÜL
REMZİ ÖZKAN
Gönül o kadar büyük ki,
Evreni alır içine.
Nasibi’nin bir gölgesi,
Sığmıyor gönül içine.
Akıl ermiyor işine.
Aşığı takar peşine.
O gönülden kovulanlar,
Çıkmaz olur el içine.
Gönül var gönül içinde,
Türlü derdi var içinde.
Nasibi’nin her nefesi,
Tutuşur kendi içinde.
Akıl ermiyor işine.
Aşığı takar peşine.
O gönülden kovulanlar,
Çıkmaz olur el içine.
Yürek sevdanın izinde,
Ziyan olmanın düşünde.
Nasibi de murat almaz,
Kalır yaralı biçimde.
