Samsun'da bir yaşam mücadelesi

Samsun’un Canik ilçesinde yaşayan bedensel engelli Sevim Uzun, tek hareket edebildiği bacağını da kaybetme riskiyle karşı karşıya. İkinci kattaki evinde dış dünyadan kopuk yaşayan Uzun, 3 bin liralık engelli maaşıyla 6 bin liralık kirasını karşılayamazken, hayırseverlerden akülü araç ve kira desteği talep ediyor.

Belediye Evleri Mahallesi’nde ikamet eden Sevim Uzun, küçük yaşta kendisine yapılan yanlış iğne nedeniyle çocuk felci geçirdi ve bir bacağını kaybetti. yıllarca kullanabildiği tek bacağıyla yaşamını sürdürürken, bu bacağında oluşan menüsküs yırtığı nedeniyle hareket kabiliyetini büyük ölçüde yitirme noktasına geldi.

"Ev içinde bile acı çekerek hareket edebiliyor"  
Ev içinde iki koltuk değneğiyle sınırlı şekilde hareket edebilen Uzun için asıl zorluk evden çıkmakla başlıyor. İkinci katta oturması nedeniyle merdivenleri inip çıkmak, neredeyse bir işkenceye dönüşüyor. 

Her inişin bir savaş olduğunu belirten komşusu Zöhre Karabaş, "Merdivenlerden inerken iki koltuk değneğini göğsüme tutarak indiriyorum. Çıkarken her iki basamakta bir dinlendiriyorum. İndiğimiz zaman araba gelene kadar bina önünde yarım saat, bir saat oturmak zorunda kalıyor çünkü yürüyemiyor. 6 aydan beri bu dizinden dolayı hiç evden dışarı çıkamadı, sadece hastane için çıkarabildik. Belediye otobüsüne binemiyor, belediyeye inmek için yarım saat yol yürümesi gerekiyor, onu da yürüyemiyor. Bir araba gelecek de arabaya binip öyle gidecek. Çünkü araba olmadan elli adım atıp da gidemiyor" dedi. 

“3 bin lira maaş, 6 bin lira kira”

Hem sağlığıyla hem geçim derdiyle savaşan Sevim Uzun, ekonomik olarakta bir imkansızlığın içinde.
Engelli maaşının kirasını karşılamadığını ve bazı vakıf ve kurumlar ile komşularının desteğiyle hayatta kalabildiğini söyleyen Uzun, “Çok mağdur durumdayım. Üç bin lira engelli maaşı alıyorum. Altı bin lira kira veriyorum. Ben kirada duruyorum. Sobalı bir evde yaşıyorum. Ama üç bin lira bana yetmiyor. Hiçbir şekilde kiramı karşılayamıyorum. Bana komşularım sağdan soldan destek veriyorlar. Tek başıma geçinemiyorum. Elektriğimi, suyumu onlarla ödüyorum. Hatta yiyecek bile alamıyorum" diye konuştu. 

Komşular destek oluyor

Sevim Uzun’un hastaneye gitmesi veya imzası gerektiği için fatura yatırmaya gitmesi gerektiğinde, sadece ulaşım bile büyük bir mali yük getiriyor. Toplu taşımaya binmesi imkansız olan Uzun için her gidiş-dönüşte 250-300 lira taksi parası verilmesi gerekiyor. Bu parayı ise Uzun’un kendi bütçesiyle karşılaması imkansız olduğu için yine komşuları aralarında topluyor.

Vakıflardan gelen erzak kolisi ve ayda bir gönderilen temizlik görevlisi dışında kalıcı bir çözümü olmayan Uzun, sadece karnını doyurmak değil, özgürce hareket edebilmek istiyor.

“Akülü araç istiyorum”
Akrabalarının ve bir evladının kendisine destek olmadığını belirten Uzun, "Ben bir engelli akülü araç istiyorum. Akülü aracım olsa en azından ihtiyaçlarımı görürdüm. Bana lütfen hayırseverlerden bu yardımı bekliyorum. Hiç kimsem yok, oğlum da akrabalarım da destek olmuyor. Mağdur durumdayım, destek bekliyorum." 

Komşusu Karabaş ise durumu özetleyerek, "En büyük ihtiyacımız akülü araba ve kira desteği. Allah rızası için kimin gücü yetiyorsa bu kızımıza el uzatsın" çağrısında bulundu.