Kimsenin gören gözü ile göremediğini o gönül gözü ile görüyor olması biz bakan körler adına çok manidar olması gerekmez mi? Bu günkü gazetemizde bir haber var. Konu Ayşe Nine...

Hafta sonu gelen bir telefon . Telefonda ki ses görmeyen özürlü bir Nine'miz Türkiye gündemini yorumlamak ve tepkisini dile getirmek istiyor. Haber yapar mısınız?.  

Kaçar mı bu haber sizce?. En azından bizden kaçmadı. Beğenir ya da beğenmezsiniz.

Her neyse Ayşe Gür Ninem'i yıllardır kör karanlık dünyası içinde hem manevi hem de gönül gözü ile gördüğü fakirhanesinde ziyaret ettik. Gerçi fakirhane diyorum ama Ayşe Nine gören gözlere inat öylesine harika bir evde oturuyor ki şaşırıp kalırsınız. Kendisine kaç çocuğun var dediğimiz de 9 çocuk büyüttüm demesi üzerine şaşkınlıktan küçük dilimi yutacaktım.

Her neyse Ayşe Gür Ninem görmeyen gözleri ile gördüğü hatta Başbakan'ın görmediği ama onun manevi dünyasında gördüklerini haberde yaptık ama bizim tüylerimizi diken diken eden bazı sözleri bize çok dokundu.

Bana dokunmadı ama yönetici olan, yetkileri elinde olanların şapkalarını önüne koyup bir kere değil binlerce kere düşünmesi gereken noktalardı anlattığı konular...

Ayşe Gür Ninem der ki: Bu vatanın ekmeğini yiyen, havasını soluyan, bu topraklarda doğup büyüyen hiç kimse bu memlekete, vatana ihanet edemez, hainlik yapamaz. Hele hele Polisime, askerime, küçücük Allah rızası için et dağıtan 15 yaşında ki çocuğun başını ezenlere kimse müsamaha göstermemelidir. Hükümet yanlış yapıyor. Hatalı demiyorum ama yanlış yapıyor diyorum.

Hükümet teröre ve bu vatana ihanet edenlere eli çok açık. Bunlar için artık idam getirsinler. Benim vatanımda yüzünü kapatıp polisime taş atan, ülkeyi yangın yerine getirenlere sıkı önlemler ve yasal uygulamalar yapmalılar. Hatta idamı geri getirsinler. İdam istiyorum. Devletime, vatanıma isyan eden, memleketi yangın yerine getiren, ABD ve  İsrail oyuncağı olan terör, anarşistlere (ninemin deyimi ile)  gereğini acil yapmalıdır. Gerekiyorsa idam etmelidir. Bu vatana ihanet, yanlış yapan oğlum da olsa yemin ediyorum idam etsinler ses çıkartmam. Hak ediyorsa idam edilsin." dedi.

Ayşe Gür Ninem daha neler anlattı neler. Keşke evinde sizler de gidip birazcık misafir olsanız inanın ki kendinizden utanırsınız. Neden biliyor musunuz?

Gözlerimiz gören bizler bile Ayşe Gür Ninem kadar cesur, onun kadar kalpten ve onun kadar vatan sevdası ile dolu hiç olamıyoruz. Keşke onun yarısının yarısı kadar olabilsek.

Ortaya çıkın ortalığı alev yerine çevirin asla demiyorum. Ama teröre tepki gösterin sesinizi yükseltin yeter...

Ayrıca Ninem der ki: "O kadar içleniyorum ki tabancayı alıp elime çıkasım geliyor sokağa ah gözlerim bir görse..."

Bizim gören gözlerimiz, duyan kulaklarımızla bile kalleşçe ŞEHİT edilen1 Uzman Çavuş ve iki Mehmetçiğe ve yine eşi ile pazarda gezerken ensesinden vurarak şehit edilen Subayıma kahpe ve alçakça saldıran teröristlere, pkk'lılara sesimiz çıkmıyor ya!. YAZIKLAR OLSUN BİZE...

Kimin gözü kör, kimin gözleri görmüyor, kalpleri korku mührü ile mühürlenmiş alenen ortada değil mi?

Ve yine Ayşe Ninem ne güzel diyor: "Peygamberimiz demiş ki: Fitne varken sokağa çıkmayın, fitne varken ortalığı alevlendirmeyin".  O Milletin bu suskunluğunu imandan saymak istediğini buna yorumlamaya çalıştığını ima ediyor. Her sıkıntıya rağmen ama yine de halkın ve özellikle Hükümetin artık bu teröristlere açılım, özgürlük bilmem ne bahaneleri ile suskun kalmamasını acil daha sıkı önlemler almalarını ve yasalarla durdurulmasını istiyor.

E dedik ya!. Başbakan'ın, yetkililerin, hükümetin, vatanını seven insanların görmediğini 61 yıldır görmeyen sadece manevi gözü ile görüp yorumlayan Ayşe Gür Ninem kadar olamadık olamıyoruz. Yazık değil mi?.

Bu duygu ve düşüncelerle, bu kadar maneviyat gözü açık, eli öpülesi Ayşe Gür ninemin ellerinden öpüyor, gereken cevapları hükümetin en kısa sürede alacağı kararlar ve kanunlar ile vermesini diliyorum.

Mutlu ve (sağ)-lıcakla kalın...