İnsanoğlu acizliğini, çaresizliğini, elinden bir şeyler gelmediğini ölüm anında anlamaktadır. Yaradılış gayesi imtihan sınav olan insan, bu süreçte hayat nizamını ne şekilde sürdürdüğü dikkate alınır. İnsan hayat boyunca aldanır. Hata yapar. Günah işler. Fakat mevlam tövbe kapılarımı sonuna kadar açmıştır. İnsan hayat boyu nankörlük yapsa da Mevla ona hayr-ı nasip etmişse onunda tövbesini kabul eder. İnsan fıtratında hata vardır. Günah vardır, suç vardır. Ta ki bunların yanlış olduğunu anlayıp mevlasına koşana kadar. Hep günahkarız. Hatasız insan yoktur peygamberler hariç. Peygamberlerimizin küçük hataları olup insanlara ders amaçlıdır.

İnsan günlük hayatın akışına kendini kaptırıp rabbi ile olan bağını unutuveriyor. İbadetlerini aksatıyor. Ama en sonunda hatalı olduğu, gerçeğini hatırlayıp tövbe talimatını yerine getiriyor. İnsanoğlu şaşar, beşer bir varlıktır. Şöyle etrafımıza bir bakalım. Sadece seyredelim. Bu insanlık nereye gidiyor. Ama hayat öyle bir meşakkatle geçiyor ki; hiçbir şeyin farkına varamıyoruz. Bazı gerçekleri mesela ölümü unutuyor. Ya da umursamıyoruz. Var olan ölüm gerçeği insanoğlu bir an bile unutmamalıdır. Eğer insan ölüm gerçeğiyle yaşarsa, hayat yolunda hata yapma riskini minimuma indirir. Ama insan yine aldanıyor. Dünya bizleri öyle kuşatmış ki; sanki buralarda ebedi kalacakmışız gibi yaşamaktayız. Gaflet ve dalalet içinde günahlar kervanında yol almaktayız. Uyanma gerçeği bize uzak durmaktadır.

Sizlere bir tavsiyem olsun; kendinizi şöyle bir kamera edasıyla izleyin. Kuytu bölgeye kendinizi çekin. Ne kadar gafil olduğumuzu,nereye hazırlık yaptığımızı, insanların boş çabalarını, dünya için nasıl çırpındıklarını, nasıl mücadele ettiklerini göreceksiniz. Allah hepimize hidayet nasip etsin. İslam şuurunu nasip etsin.

“İnsan gerçekten nankör, pek nankör, pek çok nankördür.” Diyor kitabımız…
Bunca nimetler karşısında insan ,yukarıda yazdıklarımı yapıp yaşamaktadır. Bugün dünyanın bir çok bölgesinde Müslümanlara yapılan zulüm, işkence karşısında, Müslümanların sessiz kalma tavrını nasıl izliyoruz değil mi?
Ondan sonrada islamdan, dinden dem vurur. Onu, bunu eleştirir.

Değerli okurlarım; gaflet içinde olduğumuzu islam kimliğiyle ters yaşadığımızıiyi bilmemiz gerektiğini söylemek istiyorum. Kimse kimseyi aldatmasın, kandırmasın. İnsan yaşantısıyla, inandığı, inançla ters-zıt yaşadığını bilmekte ve bunu da kabullenmektedir. Ama nefs-i şeytan’ın, arzu isteklere boyun eğdiği için insan aldanmıştır. Ve aldanmaya da devam etmektedir. Allah’ım tövbe kapıları kapanmadan ona dönelim. Yaşantımıza, bir yön verelim. İnancımızla orantılı yaşayalım ki, kurtuluşa erelim.

Ya siz ne dersiniz?