Bazen düşünüyorum da  küçümsediğimiz büyüklüğünü fark etmediğimiz o kadar şey var ki  …Benim çocukluğumun okul şarkılarının biriydi belki de.  ’’Benim annem güzel annem’’…Yanılıyor olabilirim ama ‘’Beni al kollarına diye sürüyordu sanırım’’…Ne kadar basit sözler öyle değil mi? Değil!   insanın bir annesinin olması o denli güzeldir ki bu güzellik o dünyaya getiren, besleyip büyüten o kadının, bir kadın olup olmamasıyla hiç ilgili değildir. Her kadın güzeldir güzel olmasına ama bir kadın eğer annesiyse sadece güzel değildir, dünyanı en güzel kadınıdır. Her anne dünya güzelidir. Belki  de  değerini bilmek konusunda en anlayışsız olduğumuz konulardan biri anne sevgisi. Anadolu kadını kadar  Sevecen  ,  Fedakar,   Müşrik, sanki sadece anne olmak için yaratılmış başka bir kadın örneği var mı acaba dünyada? Yaşadığın memleketin adında ‘’ana’’ olan insanlar başka nerede var? Bir anneye sahip olmanın, yine yanlış söyledim, bir annenin bize sahip çıkması durumunda olmanın,onun güzelliğinin bizi kollarına alacak,bize evladım diye sarılacak bir varlığın bulunmasının güzelliğini unutuyoruz bazen… Unutmayalım!

ANACIĞIM

Nasıl hatırlamam anacağım nasıl

Kaç geceler bana ninni söylerdi

Hasta olunca oydu baş uçumda bekleyen

Biraz yorulmayayım ,üzülmeyeyim hemen

Alır kucağına okşardın saçlarımı öperdin.

Nasıl hatırlamam anacağım nasıl

Uzun kış geceleri masal gibiydi masal

Güzel çoban kızları , iyi kalpli sultanlar

Bir suyun akışı gibi geçip gitti zamanlar

Şimdi ne o dünkü çocuk ,nede o masal kaldı.

Nasıl hatırlamam anacığım nasıl

Yıkayan oydu mürekkep lekeli parmaklarımı

Akşam biraz geciksem yollara düşerdi

Sokağa çıkarken “yavrucuğum üşütme” derdi.

Hemen bir kazak örerdi biraz boş kaldı mı…

ANALAR

Ne güzel hayatı analarla yaşamak

Yürekleri temiz, alınları ak

Duyguları bile haramdan uzak

Sıcak analar bilirim.

Yurdumuzun, yuvamızın orta direği

Dünyada ki varlıkların en mübareği

Elimize diken batsa yüreği

Yanacak analar bilirim.